ارائه مدلی در تبیین ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی توسعه در تحقق شهر خلاق مطالعه موردی: شهر اصفهان

مقدمه: در طی تکامل زندگی شهری، آنچه موجب برداشتن گام‌های بلند به سوی کامیابی و تغییرات مثبت در شیوه زیست انسان‌ها در شهرها شده است، برگرفته از اندیشه نوآور یا نبوغی تکامل یافته بوده است. امروزه علم خلاقیت در برنامه‌ریزی شهری با عنوان شهرخلاق از عوامل اصلی توسعه پایدار و پیشرفت چندجانبه به‌شمار می‌آید. با وجود پیشرفت‌های دهه اخیر در مدیریت شهری، کلان‌شهر اصفهان با مشکلات عدیده‌ای از جمله صنایع قدیمی، عدم خلاقیت در تغییر استفاده از فضاهای بلااستفاده، کشاورزی سنتی با وجود بحران آب، آلودگی محیط زیست، عدم مشارکت نخبگان در آموزش، وجود بافت فرسوده شهری وغیره مواجه است. اهداف: هدف از انجام این پژوهش سنجش شاخص‌های توسعه بر ایجاد و توسعه شهر خلاق در کلان‌شهر اصفهان می‌باشد. روش تحقیق: از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی می‌باشد. روش گردآوری داده‌ها میدانی و با استفاده از پرسشنامه است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر مشخص شد. برای اندازه‌گیری ارزش شاخص‌های توسعه شهر خلاق از تکنیک طیف لیکرت 5 درجه‌ای استفاده گردید. همچنین جهت مقایسه میانگین متغیرها آزمون T تک نمونه‌ای مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد در شاخص‌های بعد اقتصادی شهر خلاق از دیدگاه شهروندان بیشترین وکمترین میانگین گویه‌ها به ترتیب «بهبود فضای کسب و کار توسط مدیریت شهری» با مقدار 99/3 و «بازاریابی صنایع خلاق و برندسازی شهری» با مقدار 83/3 می‌باشند. در شاخص‌های بعد اجتماعی بیشترین و کمترین میانگین گویه‌ها به ترتیب «تقویت نهادهای اجتماعی» با مقدار 36/4 و «سرمایه انسانی خلاق» با مقدار 20/4 می‌باشند. بیشترین و کمترین میانگین گویه‌های شاخص‌های بعد فرهنگی به ترتیب «سرمایه و تنوع فرهنگی» با مقدار 30/4 و «ایده‌پردازی خلاق» با مقدار 96/3 شناسایی شدند. همچنین بیشترین وکمترین میانگین گویه‌های شاخص‌های بعد سیاسی «امنیت و ثبات» با مقدار 47/4 و «تسامح» با مقدار 84/3 شناسایی شدند.